Mechelen (Leest) * 22/9/8

Gebouwd in 1960-1961 door bewoners van de Kouter (nr. 90), te Leest (Mechelen).
Inwijding was op 30 april 1961.
De grot is gelegen aan de Kouter, dat is de verbindingsweg tussen de gemeenten Leest en Hombeek, aan het kasteel van Moyson.
In de zomer is het er aangenaam om even te verpozen in de schaduw van de prachtige bomen. Even bezinnen, een gebed….aan het Mariaperkje.
De grot wordt onderhouden door vrijwilligers en ligt er altijd netjes bij.
In de maand mei wordt er tweemaal per week een rozenhoedje gebeden.

http://blog.seniorennet.be/lourdesgrotleest/

 

*Ik heb documentatie (tekst en foto’s) van de Lourdesgrot uit de Kouter te Leest (fusiegemeente Mechelen)

van.hoof.marcel@skynet.be

 

Hierbij documentatie uit mijn “Kronieken van Leest”.
Leest is een dorpke dat gefusioneerd is met Mechelen. De Band was een plaatselijke periodiek van Milac.

Vriendelijke groeten,

Marcel van hoof Blaasveld

1961 – 30 april : Inhuldiging “Lourdesgrot” Kouter

“Een verheugend nieuws voor iedereen is wel, dat dankzij het volhardingsvermogen van meerderen onzer dorpsgenoten de inhuldiging ervan bepaald doorgaat op zondag 30 april.

Onmiddellijk na het Lof zullen, naar we konden vernemen, al de parochiale organisaties stoetsgewijs, met het beeld bestemd voor de grot, opstappen naar de Kouter, alwaar dan de wijding en andere daaraan verbonden plechtigheden zullen plaats hebben.

De beide muziekmaatschappijen verlenen hun welwillende medewerking aan deze gemeente-plechtigheden.

De, door E.P. Clementiaan zo betrachte Lourdesgrot, zal voor onze gemeente eens te meer een mijlpaal zijn in de geschiedenis van Leest en voor de omliggende gemeenten een toevluchtsoord, onder de bescherming van de H. Maagd Maria.”

(De Band,  april 1961)

 

 Deken De Backer sprak de aanwezigen toe.

 

In 1960 werd de idee geopperd om het Mariakapelleke van de KWB te vervangen door een echte Lourdesgrot.

Onderpastoor pater Clementiaan was de stuwende kracht achter het initiatief.

De familie Moyson stelde een lapje grond ter beschikking en aan basismateriaal was geen nood. Betonblokken, afkomstig van de steenweg op de Bist, die slecht was gelegd en moest worden uitgebroken, werden ervoor gebruikt.            

Heel de buurt hielp aan de bouw van de bidplaats onder leiding van Kamiel De Wit . Het plan werd uitgetekend door architect Fons Ceulemans.

Neel Solie en Jef Leemans zorgden voor de voegwerken.

 

Na de inhuldiging op de pastorij, van l. naar r. : Louis Verbruggen, pater Lucas (Kapellen), Frans Moyson, Florentine Moyson, Deken De Backer, Jef Leemans,

Modest Van Steenwinkel, pastoor Coosemans, Jan Ceulemans,pater Selleslagh, Pater Clementiaan, een Afrikaan die mee was met pater Selleslagh, Kamiel De Wit, Frans De Prins en Louis Solie.

 Een collecte bij de buren bracht 9.693,50 frank op. Ruim 7.500 frank ging naar materiaal en werken.

Op de vooravond van de meimaand was de grot voltooid en op 30 april werd het Mariabeeld plechtig in de nis geplaatst.

Na een bloemenhulde werd de grot ingewijd. Al de katholieke verenigingen waren toen met vlag en standaard present.

Van dan af gingen de buren in de meimaand regelmatig een rozenkrans bidden.

Dit gebeurde vooral voor zieken of overledenen uit de  omgeving.

Ook mensen van ver buiten Leest kwamen er geregeld tot O.L.Vrouw van Lourdes bidden.

Ter gelegenheid van de dertigste verjaardag in 1991 werd het hele domein opgefrist. De oorspronkelijk groene, houten bankjes werden vervangen door comfortabele zitbanken, het Mariabeeld en Bernadette kregen een likje verf, de verlichting van het beeld werd vernieuwd, er werd een marmeren altaarblad geplaatst en zoals elk jaar werd het domein versierd met fris groen en een kleurrijke bloemenpracht.

Dat jaar stelde het “Lourdesgrotcomité”, opgericht om de belangen van de grot te behartigen, het toenmalige gemeentebestuur voor de naam van de Kouter te wijzigen in “Lourdesgrotlaan”. Het comité kreeg echter nul op het request.

“Naar onze mening dient de Kouter in ere gehouden ingevolge zijn verleden en bijzonder deze van 1914/1918…” was het antwoord van het gemeentebestuur.In 1991 was Roza Verbruggen voorzitster van het Lourdesgrotcomité.

De familie Solie-Spoelders zorgde voor de financiën en in het bestuur zetelden nog de families De Wit-Geerts en De Laet-Windelen.

Roza, voorzitster sinds 1990, volgde respectievelijk Louis Verbruggen, Jan Keulemans (sinds ’74) en Frans Van de Maele (1982) op.

De Grot

 Ze staat er, los van ’t gewone leven :

            Uw stappen doen de stilte beven

            als ’t vallen op het zachte mos

            van droge blaren in een heel stil bos.

            Er pinken lichtjes die hun gloed

            zacht schijnen laten in de schemergolven

            en in ons soms zo zwaar gemoed

            het groot mysterie voelen doet

            waarin de waarheid ligt bedolven.

            Mocht het de Moeder Gods behagen

            want mensen voelen zich zo klein

            en houden nimmer op met vragen :

            ieder heeft daarvan zijn eigen refrein…

            Kamiel De Wit 1961. 

   
         

De Lourdesgrot in 2002.

Leest in Feest – (De Band, Juni 1961)

“Dat 30 april 1961 een onvergetelijke dag zal blijven moet wel niet bewezen worden.

De lang verbeide dag waarop meteen de gemeente onder de bescherming zou geplaatst worden van O.L.Vrouw van Lourdes was aangebroken en er was inderdaad van ’s middags af een feeststemming te bespeuren.

Na het Lof werd de optocht gevormd en de stoet zette zich langzaam in beweging.

Voorafgegaan door een negental ruiters van de B.J.B. volgde de Chiro met vaandels en pennoenen. Ook de Chiro van Battel was aanwezig.

Dan kwam de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia die afwisselend stapmarsen speelde met de K.Fanfare Arbeid Adelt.

Onder de tonen der muziek stapten de schoolkinderen van gemeente- en zusterschool

onder leiding van het onderwijzend personeel, de Vrouwengilde, Landelijke Jeugd met

vaandel, het Kristelijk Werkersverbond, Oudstrijders, B.J.B.-meisjes, Boerengilde, allen met wapperende vaandels, een bonte verzameling van kleuren onder de grijze hemel.

Het was een prachtig schouwspel hoe die schare opstapte naar de Kouter en enig was  het, het vendelzwaaien door kranige leden van de B.J.B.-jongens.

En kwam het Lourdesbeeld, gedragen door meisjes in het wit, de Lieve Vrouw die weldra zou tronen in de grot, gevolgd door kleinere meisjes die bloemen droegen…voor Haar!

De grot zelf was prachtig , aan de ingang prijkten twee godsdienstige spreuken : “Maria onze moeder…en…Maria, wees gegroet !

Bij aankomst werden de vaandels in een ronde opgesteld, en een grote schare mannen, vrouwen en kinderen hadden er plaats genomen. Zij wilden getuige zijn van die grootse gebeurtenis.

Door de voorzitter van het comité, de heer L. Verbruggen, werd de Z.E.H Plebaan-Deken De Backer verzocht het blauwe lint door te knippen, waarna tot de plaatsing van het beeld werd overgegaan.

Onmiddellijk hierna werd door de menigte een weesgegroetje gebeden, als welkomstwoord tot de Goddelijke moeder, en had een bloemenhulde plaats door de schoolmeisjes.

Vervolgens werd door de Z.E.H. Deken een toespraak gehouden om zijn dank te betuigen voor het ontstane initiatief hier een grot te bouwen toegewijd aan O.L.Vrouw van Lourdes, een plaats war iedereen kan komen om troost te vinden bij Haar wier kinderen we allen zijn.

Eens te meer, vervolgde spreker, is het bewijs geleverd dat ons Vlaamse volk daadwerkelijk een Mariavolk is gebleven, en…”

(De Band-1961)

De Lourdesgrot staat duidelijk zichtbaar vanop straat, tegenover huis nr. 71.

Het grotje is mooi verzorgd, er zijn kaarsen en bloemen.

Op deze banken is het rustig vertoeven om te mediteren.

De buurtbewoners onderhouden het grotje via een beurtrol.

*Meegedeeld door Jacques Vervotte Plataanstraat 7 te Mechelen